"Sen zavallısın" dedi, sesinde açığa çıkıyordu intihara zorladığı duyguların kokusu. 'Ben zavallı değilim' dedim ama içimden. Dilim bana hainlik etti sesini çıkarmadı. İçimdeki son sokak lambaları da sönmeye başladı. Gündüz olduğu için değil gece öldüğü için. Gündüzü doğurmadan geceyi öldürdü. Döngü sona erdi. Artık ne gündüzdü içim ne de gece. Birbirini takip eden karanlık ve aydınlık yerini griye bıraktı. Karanlık olamayacak kadar aydınlık, aydınlık olamayacak kadar karanlıktım şimdi. Ama aydınlığım yaktığı ateşten. Karanlığım söndürdüğü güneşten. ----------------------------------------------------------------- Tedavi olmayı kabul etmeyen şizofreni bir kız ve ona 12 yıldır aşık olan bir erkek) biri diğerinin mandelina kafalısı Biri diğerinin tarçınlı kurabiyesi
3 parts