Çocukluğum ailemden uzak geçti, aynı evde... Küçüktüm daha. Henüz hayatım hakkında kararlar veremeyecek bir yaştaydım. Çocuktum. 14 yaşında küçük bir çocuktum. Çocuklar savunmasızdır. Hayatta kalabilmek için hem maddi hem de manevi açıdan ailesine muhtaçtır. Bu yüzden insanların en karanlık ve kötü yanlarına çocukları maruz kalır. Kaldım. En kötülerine. Önce okuldan aldılar, sonra parmağıma yüzük taktılar. 16 yaşımda, kendimden 16 yaş büyük biri ile evlendirildim. O gün, ailemin gözündeki değerimi gördüm. Elleriyle parçaladıkları hayatımı avuçlarında gördüm. Bugün 26 yaşındayım. Tüm yaşanmışlıklar birikti omuzlarıma, büyüdüm. Bir elimde şimdiye dek akıttığım gözyaşlarım, bir elimde elma şekerim. Kocaman bir kadın oldum. Bir zamanlar çiçeksiz olan bahçem şimdilerde rengarenk gam çiçekleriyle dolu. Dertlerle ekilen, dertlerle sulanan, dertlerle büyüyen çiçek: gam çiçeği. Bu isim ile yazılmış ilk kurgudur. 15.06.2021All Rights Reserved
1 part