Hayatı tanımak, hayatı yaşamak kadar zordur. Birde bu süreçte insanlara karşı olan güveninizi yitirdiyseniz..
İşte Esin o kişilerden, hayatı tanımaya çalışırken insanlara olan güvenini kaybedenlerden. Bunun bir sebebi var, yüzleşmek istemediği bir sebep. Kendini her türlü iletişimden soyutlasada onu yeniden hayata bağlayacak olan kişi, Doğa'dır.
Doğa, Esin'in ona yardım etmesinden etkilenip onun hep yanında olmak isteyen kişidir. Doğa'nın çabaları işe yaramaya başlarken bir kapı zili her şeyi değiştirebilir mi? Elbette değiştirebilir, insanlara olan güvenini kaybettiren kişinin, Aras'ın, çıkıp gelmesiyle.
Ergin ve Cenker yüzünden kafası iyice karışan Esin, kendini tuhaf duygular içinde bulacaktır, daha önce hissetmediği duygular..
Bu duygular Esin'in mantıklı düşünmesine engel olmaya başlayınca Esin duygularının önüne geçmek için savaşacaktır. Bu savaşta bir çok yara alacak olsa da, asla pes etmeyerek savaşacaktır; sonuna kadar..
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."