Bir bayram sabahıydı. Dedemin ölümünden yalnızca birkaç gün geçmişti. Küçük şehirlerde yaşamanın ne kadar zor olduğunu bilirsiniz. Baskının ve elalem denilen seyircinin bol olduğu zamandan geliyorum. Henüz 14 yaşındayım tatmadığım,yaşamadığım zorluk kalmadı dediğim ergenlik dönemindeyim. Evden dışarı izinsiz adımını atamazsın. Yanında bir büyüğün yoksa dışarı çıkamazsın, arkadaş mı? Arkadaş diye bir şey yoktur onlar sadece sana kötülüğü öğretmek için vardır. Buraya Cahiliyye döneminden bir söz bırakmak istiyorum (Arkadaş arkadaşın kuyusunu kazar.)Eğer yalnız başına dışarı çıkmak istersen muhakkak yoluna çıkıp senin ne işin var yollarda deyip seni eve geri gönderen bir akraban veya komşun karşına çıkaçaktır. Ben Ayla size küçük şehirde yaşamanın getirdiği zorluğu anlatacağım. Birgün bu yazdıklarımın bütün insanlığa ders olması dileklerimle...