KOD:0906

Bir varmış bir yokmuş, kendi hafızaları olmayan insanlar karanlıkta yaşar;
Saat 00:00 dan sonraki her hikâye başa sararmış.

"Anneciğim ben bir tiyatro sahnesinde hiç durmadan rol yaparım, ne izlersin ne alkışlar;

Babacığım sen bir senaristsin ama en acımasızı, kalemin hep mutsuz sona kırılır;

Sevgilim, ben seni her gün her yeni tanışmamızda yeniden ve bıkmadan severim fazlasını kalbim de kaldıramaz aklım da."

0906