Disclaimer: Οι περισσότεροι χαρακτήρες αυτής της ιστορίας δεν είναι δικοί μου. Έχω χρησιμοποιήσει χαρακτήρες από τα εξής franchises. Konosuba, The Elder Scrolls, Gravity Falls, διάφορες ιστορίες του H. P. Lovecraft, I have no mouth and I must scream, Garfield, Warhammer, και Doki doki literature club (αν και αυτό απλά το ανέφερα). Είναι εν μέρει fan fiction και θα συμπεριλάβω το Fanfiction tag, και (αν χρειαστεί) τα tags των settings από τα οποία έχω πάρει τους χαρακτήρες. Ελπίζω να μην με μηνύσει κανείς.
Επίσης disclaimer: Δεν είχα σκοπό να προσβάλλω την πίστη κανενός. Ότι γράφω το γράφω γιατί μου φάνηκε αστείο όταν το σκέφτηκα. Η ιστορία δεν αντιπροσωπεύει τα θρησκευτικά πιστεύω μου (τουλάχιστον όχι 100%)
Σχετικά με την ιστορία τώρα. Αυτή είναι μια χιουμοριστική ιστορία στην οποία ο συγγραφέας πηγαίνει στην κόλαση, την διασχίζει και βλέπει τι συμβαίνει εκεί. Όπως και στην κόλαση του Δάντη, αλλά αντί να κοροϊδεύω πράγματα της αναγέννησης, κοροϊδεύω πράγματα που έχω συναντήσει στη σημερινή εποχή. Αυτή η ιστορία είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που σκοπεύω να κάνω.
Μία νηπιαγωγός. Μία μυστηριώδης σκοτεινή φιγούρα που ακολουθεί το κάθε της βήμα.
Εκεί που η κοπέλα πίστευε πως δεν υπάρχουν δαίμονες, μαθαίνει ότι μπροστά στα μάτια της στέκεται ένας από αυτούς.