Patron Çocuğu

O, benim arkamda benim için var olan bir yırtıcı. Ruhunun eliyle elimden tutuyor ve koşulsuz güvenini bana sunuyordu.
Bense babasının bir kuklasıydım. Ruhuma taktığı iplerim ellerindeydi ve isteği doğrultusunda yönlendiriliyordu.
Yalan çöplüğüne batacağım kadar batmıştım.
Bir yandan onu isterken dilim onu istediğimi inkâr edecek kadar keskindi.

"Seni istemiyorum! Sorularını, sorgulamanı. Hiçbir şeyini!" Gözleri sanki içimde bir şey arıyormuş gibi hafifçe kısıldı ve odaklandı.

İçimdeki devrilen şeyler canımı yaksa dahi, yanaklarımı ısırdım ve acıyı acıyla kapatmaya çalıştım.

"Ağlayacaksın." Ses tonuna sardığı can kırıkları bana bir bir saptanırken başımı olumsuz anlamda sağa sola salladım.

"Gideceğim." dedim fısıldar bir sesle. Onun cevap vermesini beklemeden arkamı döndüm ancak beni durduran oydu. Ancak bu sefer belimden değil, kolumdan tutuyordu.

"Kolundan tutunca aramızda mesafe kalıyor." diyen adam bana istediğimi vermişti. Mesafeler ve yalanlar bizim katilimizdi.

---------
~Okul sebebiyle askıya alınmıştır.~
🌟SEVGİLER🌟
DUYURU:Tatil zamanları vakit buldukça bölüm gelmeye devam ediyor*
Başlangıç|27.06.21