Küçük yaşta babasını kaybetmiş ve yatalak annesiyle durumunu geçirmeye çalışan bir kızın hikayesi.Her gün annesine üzülse de ama o hiç vaz geçmeyip hep çalışıp çevresindekilerine mutluluk saçan bir kız. _____________ YAZARIN AĞZINDAN Elinde telefonuyla İstanbul sokaklarında yürüyen adamın birden tellofonun çalmasıyla duraksayıp telofonun ekranına baktıktan sonra etrafına bakınıp hemen hızlı adımlarla kendini sakin bir yere attıp hemen telofonunu bir sevincle açtı ama bütün sevinci uçup gitmişti yerine kaşları çatık ve sinirli bir yüz ifadesi almıştı.Hiç umursamayıp direk telefonu kapatıp hızlı adımlarla yürümeye başladı. Ne yapacağı konusunda hiç bir fikri yoktu telefondaki babasının söyledikleri aklına gelince daha çok sinirleniyordu.O sinirle nereye doğru yürüdüğünü fark etmemişti ama karşısındaki elinde fotoğraf makinasıyla bir çifti çekmekle meşgul olan kızı görünce bir an mutlu olsada yüzüne ciddi bir ifade takınıp fotoğraf çeken kızın yanına doğru adımlarını,atıp hemen yanında durdu.'Öhöm öhöm'biraz öksürdükten sonra kızın dikkatini kendine çekince hiç lafı uzatmadan söylemeye başladı."Hemen benimle geliyorsun hiç itiraz istemiyorum önüme düş fotoğraf makinanı da al gel çabuk." Kız adamın yüzüne şakınlıkla bakarken birden adamın elli bileğini sardığını gördü.Ama hala bir tepki vermemişti ne diyecekti ne yapacaktı bilmediği için sadece adamın arkasında zoraki bile olsa götürülmeyi izledi. İşte başlıyorum: 23/06/2021 ÇARŞAMBA saat 16:27 canlarım ilk defa yazdığım için güzel bir hikaye olmayabilir zaten ben eylencesine yazıyorum onun için çok güzel mükemmel bir hikaye yazamam ondan dolayı okumak isteyen okusun hiç bir şekilde zorlayamam neyse size iyi okumalar diliyorum...All Rights Reserved