Rüzgar... Öfkesi bedenini esir almış bir hasta.İlgiye aç.Sevgiye aç.Şefkate aç. "Deli" diyorlar."O hasta ona yaklaşma!" diye bağırıyorlar.Gözü dönüyor Rüzgarın...Esip geçiyor arkasında enkazlar bırakarak... Arkasına bakmasa bile öfke yerini pişmanlığa bırakıyor.Yardım istiyor Rüzgar.El uzatıyor.. O güçlü ama bir o kadar zayıf eli tutana bağlanıyor.Adı isterse aşk olsun.Onu hapsediyor kendine. O eli tutan ise; Asrın... Yaralı ama direnen bir kız.Dışarıdan iyilik perisi belkide.Eksik bile olsa sevgiyi hisseden , hissetmeye çalışan. Yardım isteyen ellere uzanan bir kız o.Tuttuğu elleri hiç bırakmayan bırakmayan belkide. O elleri sımsıkı tutupta hiç bırakmayan. °•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•° 29.11.2014 Bütün telif hakları saklıdır. Ekinezya DelenirAll Rights Reserved