Adımları kendinden habersiz. Varlığı yüz güldüren bir berraklıkla çevrelenmiş küçük kız çocuğu o bir melek. kanatları olmayan. yem olmaya mahkûm bir kuzu. o buğulu, siyah gözlerini çevreleyen siyah kirpikleri zift karasına bulanmış kirpi dikenlerini andırıyor o bir nefes kadar yakın uçmaya o bir fısıltı ile gözlerini tüm dünyaya kapatıp kulaklarının bir daha açılmayacağına yemin edebilecek ruha sahip olduğunu bilmeyen bir kız çocuğu o Elif Kara