Ensemde hissettiğim nefesle irkildim ansızın. Normal olmayan bir hızla artan kalp atışlarım boş bir ortamda yankı yapıyormuşcasına kulağımda uğulduyor, beni nefessiz bırakacak şekilde güçlü atıyordu. Yine aynı şey olmuştu, yine gelmişti. Zorlukla yutkundum. Hiç bilmediğim, varlığını dahi sorgular olduğum birinin nefeslerini hissediyordum gecelerdir. Kapanmış olan gözlerimi daha da sıktım umutsuzca. Enseme dokunan ve duyumsadığım nefese verdim tüm odağımı. Bedenen hissedemediğim bu şeyin(?) tüm gerçekliğiyle ruhuna aşina olduğuma emindim. - Bir gün ansızın gerçekliğini sorgulayacak şeyler görüp, işitseniz; delirdiğinizi mi düşünürdünüz yoksa hakikati bulmak için bu yolda kendinizi mi feda ederdiniz? Ben bu yolda tüm gerçeklikleri yıktım, yeni bir evren yarattım. Şimdi ise o evren benim sonumu yaklaştırdı, beni sona yakıştırdı. °°° 31/08/2021 #1-felsefe