"Seni, senin için senden vazgeçebilecek kadar çok sevdim ben." diye tekrar etti çocuk bir kez daha. Kız sanki sağır olmuş gibiydi. Sadece çocuğun gözlerinin içine bakıyor ve kendi göz yaşlarının akmasına engel olamıyordu. Gri bulutların getirdiği yağmur çoktan göz yaşlarıyla bir olmuş, yanağından damla damla süzülürken çocuk buruk bir şekilde gülümsedi. Birkaç adım geriye doğru adımladı kız. Oğlanın aralanmış dudakları titredi hafifçe, ondan uzaklaşmasını istemiyordu. Hayır, doğrusu şuydu; onsuz olmak istemiyordu. Zaten onsuz bir yılı bitirmişti. Bu yükle biraz daha yaşayamazdı. Kız adımlarını biraz daha geriye attı ve bedenini çevirip hızlı adımlarla ilerlemeye başladı. Toprakta bıraktığı adımlarının sesi çocuğun kulaklarına tıpkı bir deprem gibi doluşurken arkasından seslendi çocuk. "Chou Tzuyu, seni asla çekip giderken görmek istemiyorum!" [ tzuyu, bang chan ; january 29 ©MILENA, 2023]