Onu ilk gördüğümde, pek de sanatsal bir an değildi- kişiye göre değişir gerçi. Eski bir sunağın önüne çökmüş, inanmadığı bir tanrıya dua ediyordu- hüngür hüngür ağlayarak. Gerçekten de kelimenin hakkını vererek, ciğeri sökülürcesine. Derdi olan her inanan ve benim gibi milletin özel hayatını dikizlemeyi hobi edinmiş piçler için normal bir an ve normal günler olabilirdi, eğer yanına gitmeye karar vermeseydim.