"Ey kahraman Türk kadını! Sen yerde sürünmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın"
Mustafa Kemal ATATÜRK
*****
"Selçuk! Uyan aslanım hadi bana bu acıyı yaşatma. Lan uymasanıza,uyanın ya yeter uyanın." diye haykırdı genç kadın. Arkasında bütün herkes öldükten sonra gelen tim bile ağlıyordu o gün. Kimse yaklaşamıyodu, yaklaştırmıyordu. Kardeşlerine dokunulmasa izin vermiyordu. Selçuğu bırakıp biraz ilerideki Arda'nın yanına koştu. Tuttu kafasını yavaşça kucağına yatırdı. Ağlamaktan, bağırmaktan kısılmış sesiyle " Ölme! Lütfen beni bırakıp gitmeyin. Nasıl derim kardeşlerine abin bir daha gelmeyecek diye. Yapmayın kardeşim kalkın hadi."
Sırayla hepsine haykırdı ama kimseden cevap alamadı. Son bir umutla Eylül' ün yanına gitti ama aslında o da gerçeği biliyodu. Kardeşleri şehit olmuştu.
"Eylül'üm, ablasının gülü ,kardeşim uyan hadi. Yuvaya dönünce düğün yapıcaz sana daha, bak Ayberk bekliyor seni hadi kardeşim, uyan hadi."
Yapmayın, dayanamam bir daha bu acıya,yapmayın oğlum uyanın ! Öldürmeyin beni!
O gün kimse uyunmadı. Herkes ağladı. Bulutlar ağladı. Ana ağladı, baba ağladı, abi ağladı.. Herkes ağladı .
18 yaş ve üzeri bir kitaptır. Bolca şiddet sahnesi vardır.
Çok istediği bölümü kazanmak için çok çalışmış ve sınav sonucunun açıklanmasını büyük bir sabırsızlıkla bekleyen genç bir kız.
O çok beklediği sonucun açıklanacağı günün gecesi, sadece eğitim hayatını değil, tüm yaşamını etkileyecek olaydan bihaberdi.
⏳
"Ben seni tanımıyorum," dedim, soğukça.
"Tanıyacaksın," dedi, sakince. Konuşma tarzında beni rahatsız eden bir şey vardı. "Daha çok zamanımız var."