KANLI KUMAR +18
  • Reads 37
  • Votes 4
  • Parts 1
  • Reads 37
  • Votes 4
  • Parts 1
Ongoing, First published Jul 01, 2021
Elini bacağıma sürtüp kartların olduğu yere kadar geldi ama ben öyle bi urperdim ki o bile hissetti bu urpertiyi.

Elini kartların üzerinde durdurdu ve bi sure öylece baktı ve birden kartları çekip yüzlerimizi yakınlaştırdı ben hala ne yapmaya çalıştığnı kavramaya çalışırken o yeni bi soru daha sordu.

"kimsin ve Adın ne senin?" diye sordu yeni bi soru yönelterek "Neden adımı merak ediyorsun?" dedim bu seferde ben çekici bi şekilde gülümserken yani en azından ben öyle olduğnu sanıyorum.

"Şuan kolarımda olan kadının ismini bilmek istiyorum" dedi ukala bi şekilde.

"Adımı şuan söylersem biraz sonra unutmicak mısın? " dedim bende onu tanıyordum her ne kadar o beni tanımasada basit ve sıkıcı olarak değilde unutulmaz bi kadın olmak istiyorum onun gözünde.

"Muhtemelen ama kim bilir?" dedi kıvrımlarını genişletirken.

"Evet kim bilir belki bi gün yine karşılaşırsak o zaman oğrenirsin bu kolarında olan kadının ismini" dedim onun biraz önceki sözlerine vurgu yaparak öyle tatlı gülüyordu ki sanki gülmek sadece ona yakışıyordu.

"Demek kumar oynamak istiyorsun" dedi elindeki kartlara tekrar bakarken ama son darbeyi ben vurucaktım.
"Ne yazık sen bilmiyor musun?" diye sordum hayrette düşmüş gibi yaparak. "Neyi?!" dedi yine aynı ses tonuyla işte tam zamanıydı, sesimi olabildiğnce çekici gibi yapıp ona biraz daha yaklaştım ve o sonumu getirecek sözleri söyledim. 
"Kumarın ben olduğmu".
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add KANLI KUMAR +18 to your library and receive updates
or
#733ajan
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
GÜNEŞİN ÇOCUKLARI 🌞🌞🌞 by RapunzelSeviyor
24 parts Ongoing
"Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"
You may also like
Slide 1 of 10
TENEBRA  cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
PROFESYONEL   cover
Kelebeğin Ömrü Kısalıyor (Düzenlenecek) cover
𝗞𝗜𝗦𝗔𝗦   cover
GÜNEŞİN ÇOCUKLARI 🌞🌞🌞 cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
MAHKUM cover
Köpek cover

TENEBRA

2 parts Ongoing

"Bu oyunda piyonlar ilk düşer, kaleler yıkılır, vezirler feda edilir... Ama kral asla kendi kanını dökmez."