Πάνω Κάτω Και Μεταξύ Άλλων
Όταν θα αρχίσει να σου λείπει ο καύσωνας, τα βότσαλα και το φλερτ του ηλιοβασιλέματος με τα κύματα λίγο πριν το λυκόφως, όταν πια δε θα είναι δίπλα σου οι προβλήτες, οι πάγκοι των πανηγυριών ή η γιορτή του κρασιού, όταν το ραδιόφωνο δε θα παίζει πλέον ελαφρές μπαλάντες μεγάλων Ελλήνων ερμηνευτών, και όταν τα καράβια θα ξεκινήσουν κάπου στα τέλη του Αυγούστου να βάζουν πλώρη για τις πόλεις, μόνο τότε θα θυμηθείς, έστω για λίγα λεπτά κοιτώντας ράθυμος απ' το μπαλκόνι σου τους περαστικούς και τους μουσικούς του δρόμου, εκείνο το καλοκαίρι στη Σάμο, όπως ήταν το 2019, τις μέρες που αν ήταν καρδιοχτύπια, στα πλακόστρωτα στενά του Μαραθόκαμπου, ή στους μεγάλους δρόμους στο Βαθύ, δίπλα στα τουριστικά, θα περνούσαν λίγο πιο γρήγορα απ' όλες τις υπόλοιπες, το καλοκαίρι του Ορέστη και του Αχιλλέα. Λίγα εικοσιτετράωρα, που η θύμιση τους παραπέμπει σε ανοιχτή ερωτική επιστολή.
