Ağlamak çözüm değil ama ağlamadan da yapamıyor insanoğlu.. Dışlamadan, reddetmekten, yoksaymaktan... Kısacası nefret etmeden de yapamıyor.. Farklılığı sevemiyor, farklı olana saygı duyamıyor.. Olaylara tepkisi diğer erkeklerden farklıydı. Erkeklere olan tepkiside diğer erkeklerden farklıydı. Ve o bu farklılığın farkındaydı.. Ediz, çok acılar çekti, kendini toparlamaya başlamıştı, korkaklığı gitmiş, özgüveni gelmişti. Geçmişindeki acıları bir an olsun unutmuş, hayatına yön vermeye başlamıştı.. Sonra o geldi ve her şey başa sardı..