RÂZ'IN EMARESİ | VATANA GİRİFTAR GÜLÜŞLER SERİSİ I.

Bir kız düşünün ; gülüşünde çiçekler hayat bulur, etrafına ışık saçar. Yardımları ile bilinip Şehit çocuklarını korur, iyilikler yapar, Türk Mitolojisindeki Umay Ana misali... O kız Aybüke Güz'dü.
Fakat geçmişten gelen bir sır, Aybüke Güz'ün hayatını çıkmaza sokmuştu.
Bacaklarına prangalar atılıp yürümesi engellenen kızın hayatına ansızın giren Gökhan Alptuğ kalplerde sevda tomurcukları ekecekti.

🔱⚜️🔱

-" Hayır ! Yalan söylüyorsun. İnanmıyorum sana." Dedi genç kız şaşkınlıkla, kırgınlıkla en çok da duyduklarının üzüntüsüyle.
-" Güzelim. Ay yüzlüm. Ben bir yıldır bunu ortağa çıkartmak için çalışıyorum. N'olur, inan bana !" Diye hırıltılı bir sesle konuştu genç adam.
-" Benim yürümeme, umutlarıma, yarınlarıma ; prangalar bağlayan kendi ailem olamaz !" Diyerek ağlamaktan çatallaşmış bir sesle bağırdı Güz....
Hayatının anlamı, aile olmak duygusunu Güz'ünde hisseden Gökhan ; sevdiğinin çektiği acılara sebep olanları tek tek dünya üzerinden silmek istiyordu.
Çiçeğinin gözünden dökülen inciler, nefes darlığını tetiklediği için yanında bulunan albuterolu çıkartarak Güz'e verdi.
-"Al hadi bebeğim. Ağlamaktan bitap düştün."
-"Gö-Gökhan. Ben bunu kaldıramam.
Hem senin hem de ailem hakkında öğrendiklerim çok ağır bu."
Tam Güz'üne cevap verecek iken, beline sarılan küçük, ince kollar ile olduğu yere mıhlandı.
Önünde duran sevdiğine bakmak için kafasını kaldırdığı sırada bağırarak ismini seslenen bir sert ses duydu.
-" Hakan. Ne yapıyorsun burada ? Sen görevde değil miydin ? Birisini araştırmıyor muydun ?"

Kapak Tasarımı : @kalemim - evrenim'e ait.💝