'ɢöᴢʏᴀşɪ'
  • Reads 142,173
  • Votes 3,676
  • Parts 39
  • Reads 142,173
  • Votes 3,676
  • Parts 39
Ongoing, First published Jul 05, 2021
3 new parts
"Sana benimsin demedim mi?" Ondan uzaklaşmaya çalıştım ama izin vermiyordu beni kendine daha çok yaklaştırıp gözlerini, gözlerime dikti. "Artık bir daha benden kaçmayacaksın Gökçe yoksa seni değil ama aileni öldürürüm duydun mu? Hiç acımam!" diyerek kolumdan tutarak beni sürüklemeye başladı. "Bırak beni! Lütfen! Bırak beni!" "Sus artık sus sana SEN BENİMSİN diyorum anlamıyor musun?" 

Elinde ki silahı beline sokmaya çalışıyordu ben de ondan önce davranıp silahı elime aldım mafya bozuntusu şaşırmıştı silahı ona doğrulttum üzerime doğru geliyordu. "Gelme vururum bak yaklaşma." O beni hiç duymuyor üstüme gelmeye devam ediyordu ben de ondan kaçmıyor silahı ona doğru tutuyordum yanıma yaklaşıp silahı kalbine doğru koydu ne yapıyordu bu manyak herif? Kaşlarını kaldırdı. "Vursana hadi neyi bekliyorsun? Benden kurtulabilmen için tek şansın var güzelim o da beni öldürmek."

𝐺ö𝑘ç𝑒 Ö𝑧𝑑𝑒𝑚𝑖𝑟 & 𝐺ö𝑘𝑡𝑢ğ Ö𝑧𝑘𝑎𝑦𝑎
All Rights Reserved
Sign up to add 'ɢöᴢʏᴀşɪ' to your library and receive updates
or
#828aşk
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Geceye Bir ÇAY (Tamamlandı) cover
Yeraltı cover
ZORUNLU EVLİLİK cover
Alçin Sönmez  cover
SEVİMSİZ KOMŞU cover
ZEVAHİR - #Wattys2017 cover
YAK BENİ(+18) cover
SİYAH BEYAZ cover
KURŞUN İZİ cover
Ay Yansıması  cover

Geceye Bir ÇAY (Tamamlandı)

51 parts Complete

Ansızın hayatıma giren bir adamın "Bir çay" sorusu ile başlamıştı her şey.. Sıradan bir kelime bile söylendiği yere ve zamana göre çok tehlikeli olabiliyormuş.. O zaman anlamıştım. Bedenimi korkudan zangır zangır titreten bu adamın ne işi vardı karşımda.. Bir anda altüst olan dünyama yetişmekte zorlanıyordum. Önyargılarımın duvarları arkasında kayboluyordu duygularım ve ben asla önyargılı olduğunu kabul etmeyen bir ahmaktım. Bir korkuya, bir ana hapsetmiştim kendimi.. Ötesini düşünmeden yaşıyordum. Saniyelerle değişen hayatım bir ömür sürecek izler biriktiriyordu. Bir çöp kutusunun bile anlam kazandığı bir hikayeydi yaşadığım...