Dear Lonely People - Sevgili Yalnız İnsanlar

Moonlight kütüphanesinin sahibi W. Lyonel intihar etmek üzeredir. Gün batımından sonra kapattığı kütüphanesinde, girişimi öncesinde eli ayağına dolaşır. Sonunda kendini çalışma masasına oturmuş, piposunu yakmış, cam kalemi ile son mektubunu yazarken bulmuştur.

"Ölü birinin sözleri yaşayanlardan daha değerlidir. Ömür boyu isteğimce çıkmayan sesimin sonunda hayat bulduğu mısralar gizem ve merakla süslenmiştir. Beni susturan herkes için manidar olur dillendirdiklerim. Sözlerime ölümümden sonra değil, yaşamımda değer verilseydi, sevgili yalnız insanlar, belki hala Greyland meydanında, Sofie Dalamine'nin kahvesinde bir öğle çayı içme imkanımız olurdu. Birbirimize gülümser, yalnızlıklarımızı cini işlemeli porselenler gibi birbirine tokuştururduk. Şimdiyse siz bunu okuyorsanız, ben çoktan ölmüş olacağım. Söyleyeceğim daha nice şarkıyı koynuma alıp hiçliğe karışacağım. Siz ise çayınızı ve geride bıraktığım bu sözleri sabah gazeteniz ve dahi yalnızlığınız eşliğinde okuyup, intihar nedenlerim arasında kendinize dair bir şey olup olmadığını kontrol ettikten sonra derin bir nefes alıyor olacaksınız. İçten içe, hala hayatta olduğunuz için ölümüm ile minnet duyacak, yolunuza bakacaksınız.."

Buna rağmen gecesi planladığı gibi gitmeyecektir, çünkü Layla Avenıu Garmez caddesinin sakinlerinden ölmeyi planlayan tek kişi W. Lyonel değildir...