No.317 || Nomin

Nostaljik bir gramofon sesi hakimdi. Jeno kendine engel olamadan " Vay canına..." dedi sadece. Sonra ise parfüm tezgahının olduğu yerden bir şarkı mırıltısı gelmeye başladı. Jeno sesin olduğu yere gözlerini çevirdiğinde nefesi kesilecekmiş gibi hissetti. Zaman bir an durdu onun için.

Tıpkı her klişe filmde olduğu gibi....

(Youtan poluo kitabı için✓)