"Yapamam sana bunu yapamam." Diye titrek bir şekilde ona baktım. "Bize bunu yapamam lütfen isteme benden böyle bir şey." Ben ki evrenin en güçlü cadısı olan ben bir çocuğun karşısında tüm gücümü yitiriyordum. "Yapmazsan zihnime girecekler. Önce beni sonra seni öldürecekler." Dedi. Mavi gözlerinin etrafı sanki bir okyanusu içine almış alevler gibi kıpkırmızıydı. "Yap şunu artık." Diye bağırdığında. Titreyen elimi ona doğrulttum. Ve kalbimi paramparça eden kelime döküldü dilimden. "Obliviate." ⚠️ yaş farkı içerir/ Argo ve şiddet içerir ⚠️All Rights Reserved