Τελικά εκεί έξω υπάρχει αγάπη ;
Άλλωστε το να αγαπάς και να αγαπιέσαι απαιτεί ρίσκο
Η αγάπη λεηλατεί κρυφές επιθυμίες, ενδόμυχα θέλω και αγαπώ
Αυτός ο εσώτατος πόθος για το χάδι, το φιλί, την ματιά
Είναι ένας ατέρμονος κύκλος συναισθημάτων
Ανειρήνευτος και ακατάλυτος
Είναι δύσκολος καιρός για την αγάπη ;
Η αγάπη θρηνεί τους ερωτευμένους της ποιητές,
Τα ξεθωριασμένα όνειρα και μνήμες κατατρύχουν
Τους επαναστάτες του ρομαντισμού στα ανήσυχα βράδια
Είναι η σιωπή, τα θέλω, ο πόθος, κουλουριασμένα στις
αγκαθωτές
Γωνιές της καρδίας ;
Αυτή η ζάλη και η κάψα του μυαλού και του σώματος
Επαναλαμβάνονται σαν πρόζα του καλού παλιού
Κινηματογράφου αρπάζοντας κάθε ίχνος ανυπαρξίας
Ίσως φταίω εγώ, ίσως
εσύ… δεν ξέρω
Η δικιά μου κόλαση δεν γνωρίζει, δεν ζητάει, δεν προσμένει
Είναι ένας κρότος σάρκας, μέθης, αβύσσου.
Δεν πρόκειται να διαβάσεις κάποια ιστορία. Μην περιμένεις σώμα και δομή. Αρχή-μέση-τέλος. Λεπομέρειες ή κορύφωση. Τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να βρεις εδώ. Εδώ βρίσκονται σκέψεις, χωρίς λογική δομή. Εδώ βρίσκεται ο εαυτός μου, ο δικός μου κόσμος, ο δικός μου τρόπος.
Κάποια από τα "κεφάλαια" πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια του project "collective_et al."