Sensizliğe Başlarım!

Küçücük şeyler hatırlatıyor seni bana. Bir kelime okuyorum SEN, bir fotoğraf görüyorum SEN, bir şarkı duyuyorum SEN, bana her gün her şey SEN.  Sadece yalnızken çıkmıyorsun ki karşıma, sadece yalnızken değil, hep aklımdasın. Her gün hatırlatıyorsun kendini. Keşke böyle ben hazırlıksızken değilde Aklım sendeyken duysam o kelimeleri, Şarkıları. Çünkü sen böyle ansızın karşıma çıkınca boğazımda bir düğüm, sesimde bir titreme oluyor ki ben bunu hiç sevmiyorum. Bak üstünden ne kadar geçmiş ama ben seni anlatırken Gözlerimin dolmasına engel olamıyorum. Adını duyuyorum bir anda. O an nasıl hissediyorum biliyor musun? Hani gondola binersin yada salıncakta sallanırken en tepe noktaya çıkmışsındırda için hop eder ya Heh işte onu yaşıyorum. Bu sadece adını duymamla oluyorsa seni görsem ne yaparım inan bilmiyorum. Bu duyguya nasıl alışılır, sen benim aklıma her gün nasıl düşüyorsun, bir kere bile aklına geldim mi? Bilmiyorum. Bu duygu nedir bilmiyorum. Eğer bu aşksa ve bana bu acıları yaşatıyorsa Uğruna o şarkılar, Şiirler Yazılan kutsal duygu aşksa ve bana bir seçme şansı verilse aşık olmak değil yanından Geçmek bile istemezdim.