Fırtına'nın Umudu

...

Sevdiğim kadının söylediği her bir kelime beni öldürdü...

Keşke o işkencelere vücudum dayanmasaydı ve ölseydim!

"Baba!"

"Baba ditme!"

Asaf ve Eymen kapıya çıkmışlardı. Seher'de arkalarında duruyordu.

Ve üçü de ağlıyordu...

Gözlerimi sımsıkı kapattım ve derin nefesler aldım..

"Baba noluy ditme!"

"Baba bisi bıyakma!"

Hızla yanlarına gittim ve ikisine sımsıkı sarıldım...

"Gitmiyorum bir yere. Ağlamayın lütfen.. Söz veriyorum sizi bırakmayacağım."

İkisi de mutlulukla yanağımı öptüler.

Seher'e baktım ve acımasızca konuştum.

"Bu hallerinin sorumlusu sensin! Onları sen ağlattın!"

"Ben.."

...

Fırtına'ya Umut olma hikayesi..