lavanta sokağı, chanlix.

[ANGST]

önümde kirletilmeyi bekleyen bembeyaz bir duvar, bay Chris. aciz merakımı mazur görünüz fakat sormaktan geri kalamıyorum; bağırsam, içimi kussam bu duvara, başımı sallandırsam tam karşısında, şu kısacık ama keder dolu lanetli hayatımı kanatsam karşısında, bir halata sığdırsam her şeyi; hüzün denizinde karaya vurmak misali, yine böyle beyaz olur mu? içimi parçalayan suskunluğu çatlar mı, yoksa devam mı eder susmaya? tıpkı sizin bana susmanız gibi.

ancak çerçeve mi olur bu vedam duvarınıza? kalbinize kazıyamaz mıyım kendimi?.. insan anı mı olur ancak, tozlu yıllar birer hatıra olur kalır mı? yoksa acıyla kalbinize mi yer eder?

tanrı bana bağışlamaz mı sizi bay Chris? bir kez olsun sevemez misiniz beni? kalbinize öpücükler bırakamaz mıyım? hep cevapsız mı kalır sorular?

adınızla çağıramaz mısınız solgun çehremi? büyütemez misiniz beni kollarınız arasında?

sizin de duvarınız beyaz mıdır benim gibi?

cevabınızı bekliyor olacağım bay Chris, başıboş ruhlar adasında olacağım sizin için, dilerim tanrıdan ki; bulursunuz beni son akşam yemeğinden önce.