I'm sorry, my dear Uraraka
  • Odsłon 67
  • Głosy 2
  • Części 2
  • Odsłon 67
  • Głosy 2
  • Części 2
W Trakcie, Pierwotnie opublikowano lip 15, 2021
Todos pasamos por momentos difíciles, algunos logran superarlo, y otros no, como el caso de Izuku Midoriya.
El nos muestra cada dia una sonrisa, pero que pasaría si te digo que eso no es asi, detrás de esa linda sonrisa se esconde un vacío interminable.
Pero alguien poco a poco se dará cuenta de lo que pasa.
¿Uraraka lograra salvarlo de ese vacío?

________________________________________________

• Ship principal = Izuku x Uraraka 
• ⚠️La historia tocara temas fuertes⚠️
• Posible mención de otros ships.
• Es mi primer fanfic 
• Portada hecha por mi
• El fanart no es mio
• Los personajes son de Horikoshi

Fue creada: 15/07/2021
Wszelkie Prawa Zastrzeżone
Zarejestruj się, aby dodać I'm sorry, my dear Uraraka do swojej biblioteki i otrzymywać aktualizacje
lub
#399dekuraka
Wytyczne Treści
To może też polubisz
To może też polubisz
Slide 1 of 10
𝐋𝐈𝐕𝐄 𝐎𝐑 𝐃𝐈𝐄 ˚━━━ Suguru Niragi  cover
Heist [Darks #1] [En librerías] ✔️ cover
Atrapa Mariposas [Completa] cover
Entre las sombras. (FreenBecky) G!p       cover
Zip x Edward/ uno solo 💞 cover
Frey (Darks #2) cover
Nerd 3: rey del tablero [+18] cover
Adam [¡DISPONIBLE EN FÍSICO!] cover
Fleur: Mi desesperada decisión ✔️[Darks #0] ¡Ya en librerías! cover
Zombies Are Not Scary, Yanderes Are Scary cover

𝐋𝐈𝐕𝐄 𝐎𝐑 𝐃𝐈𝐄 ˚━━━ Suguru Niragi

26 części Opowieść Zakończona

︱ 𝐄𝐍 𝐄𝐒𝐓𝐄 𝐌𝐔𝐍𝐃𝐎 𝐐𝐔𝐄 𝐆𝐈𝐑𝐀 𝐘 𝐀𝐕𝐀𝐍𝐙𝐀 ━━━━Te enseña a sentir, donde el sol nace y muere, debes aprender a vivir. Los días son sombras que pasan veloz, y en cada instante, hay un eco, una voz. Aprender a morir no es perder la esperanza, es soltar lo que pesa, es dar una danza. Las lágrimas caen como lluvia en el suelo, regando la tierra que nutre el anhelo. Vivimos entre luces y sombras del ayer, donde el amor se encuentra y el miedo puede arder. Cada adiós es un ciclo que se vuelve a empezar, y en la despedida, se halla la libertad. Este mundo te cambia, te pide que elijas, entre el peso del miedo y las alas de risas. Así que vive, ama, aunque duela el camino, pues en cada caída, se forja el destino. Aprender a morir es aceptar el final, mas vivir es un arte, un viaje inmortal. Así, entre susurros y ecos del vivir, te invito a encontrar tu razón de existir.