DENİZİN EMANETİ
  • Reads 199
  • Votes 36
  • Parts 3
  • Reads 199
  • Votes 36
  • Parts 3
Ongoing, First published Jul 17, 2021
Koşuyorum. Yabancısı olduğum şehrin boş sokaklarında nefes nefese koşuyorum. Nereye gittiğimi, kimden kaçtığımı bilmeden. 

Çaresizlik. İliklerime kadar hissettiğim tek duygu. Issız sokağın ortasında oturmuş hıçkırarak ağlıyordum. Ne sesimi duyan vardı ne de gelip geçen. Peşimdeki adamları atlatmak için rastgele saptığım sokaklarda kaybolmuştum. 

Adımlarım ilerledikçe  kalabalıklaşan sokağa baktım. Yolun ortasında ambulansa ve etrafındaki insanlara. Miyop gözlerim tam göremese de yerde birisi yatıyordu. Korkarak attığım adımlarla kalabalığa yaklaştığımda haklı olduğumu anladım. Eli yüzü kan içinde kalmış bir adam yerde uzanıyordu. 

Görevliler, yaralı adamı sedyeye alarak ambulansa kaldırdılar. 

"Bulun onu." Duyduğum ürkütücü sesle arkamı döndüm. Peşimdeki adamlar sokağın başında durmuş, beni arıyorlardı. Beni görmelerine fırsat vermeden, aniden gelen cesaretle bende ambulansa bindim.

Ambulans hemşiresinin gözleri beni bulduğunda, kim olduğumu sorgulamak istercesine gözlerime baktı.

"Ben nişanlısıyım."
All Rights Reserved
Sign up to add DENİZİN EMANETİ to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
HAYATTA KALMA SANATI cover
Kelebeğin Ömrü Kısalıyor (Düzenlenecek) cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Mafya'ya Mahkum +18  (BxB) cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Köpek cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
PROFESYONEL (Kitap olacak) cover
MAHKUM cover

HAYATTA KALMA SANATI

56 parts Ongoing

Huzurla yaşadığın evinde yalnız mısın gerçekten? Hiç tanımadığın ve sokakta gördüğünde yüzünü çevirdiğin biri ile paylaşmak ister misin? Peki ya onu sevmeye ne dersin? Bu, evsizlerin değil, bunu sanata dönüştüren köstebeklerin hikayesi... ❥ h.k. gümüş