"Burası..." dedi ve meyusu andıran hüzünlü bakışlarını 'Ölüm Kafesi' dedikleri sokakta fütursuzca dolaştırdı.
"Burası, Suç Çıkmazı çünkü hiçbir suçlu tek bir suçla yetinmez."
~
Onlar; rengarenk hayatların renkli çocukları değil, karanlık bir hayatın kader mahkumlarıydı.
Ucu bucağı olmayan suçlara ev sahipliği yapan bir lisede eğitimlerine devam eden mahkumlar, dört duvar arasındaki hayatlarından kurtulamamış, dışarı çıktıkları halde, zifiri karanlık bir semtte suç çıkmazına mahkum edilmişlerdi.
Kader mahkumlarının ellerinden damlayan kanlar, ruhlarına da sıçrarken bu kanda boğulmaya başladılar ve bazıları, başkalarını da boğmak için o kan gölünü büyütmeye and içti. Acıyla kavrulan bedenleri ve nefreti mesken edinmiş efsunkâr gözleri, bu bedeli ödetirken yaralı ruhlarından bir vaveyla koptu.
Acıya meftun ruhları, hayatlarını feda ettikleri o kan gölünde kaybolacaktı.
~
'Suç Çıkmazı' adlı ilk ve tek kitaptır.
Kapak tasarımı; noldungoya. Sonsuz teşekkürler.
Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :)
"Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu.
"Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun."
Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi.
Başlangıç: 12 Haziran 2022