BU GECE AY "DOLUNAY"
  • Reads 56
  • Votes 6
  • Parts 2
  • Reads 56
  • Votes 6
  • Parts 2
Ongoing, First published Jul 19, 2021
Cihan ve Bahar
Savaş ve Elif
Kartal ve Ekin
Enes ve Simay

Kim mi bunlar? Boşver öldüler zaten. 

Balayı tatili için çıktıkları yol mezarları oldu...

Yeni evlenen çift Cihan Kaya ve Bahar Kaya vahim bir kaza sonucu hayatını kaybetti. 

Televizyonda ki habere dikkat kesildim biraz daha.  Ölmüşük. Tekrar...
Ben kim miyim? Televizyonda bahsedilen kişi Cihan KAYA' Daha doğrusu Barlas. Barlas KARAŞAN.

Ve şuan yanımda umursamazca telefonuyla uğraşan kız ise Bahar. Daha doğrusu Ayşe GÜNEY.
Kim derdi ki bu masum kız takma isimler ve sahte kimliklerle yasal olmayan işler yapan biri. İnanması güç...

Kafamda ki düşüncelerden kurtulmak için ayaklandım. 
"Nereye medium? "
Bana yeni taktığı lakaba göz devirip" mezarıma" dedim normal bişeymiş gibi. 
Gülümseyerek telefonuna döndü. 
"Benim ruhumada bir fatiha okursun artık"
Dediği şeye kahkaha atıp olumsuzca başımı salladım.
"Senin ruhuna Fatiha okumaktan dilim ağrıdı"

Aman okumazsan okuma ben burdan okur üflerim dedi omuzlarına bile gelmeyen siyah küt saçlarını savurarak.

"Gelirken birşey ister misin? " diye sordum vereceği cevabı bilerek.
Gözleri parladı bir anda
"Badem, çifte kavrulmuş badem alır mısın? 


Daha çocukken bu suçluların bedenine hapsedilmiş iki genç Barlas ve Ayşe
All Rights Reserved
Sign up to add BU GECE AY quot;DOLUNAYquot; to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Katilin Çizgisi | bxbxb cover
Kelebeğin Ömrü Kısalıyor (Düzenlenecek) cover
𝗞𝗜𝗦𝗔𝗦   cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
HAYATTA KALMA SANATI cover
Kötü başlangıç oldu cover
İKİ AŞK BIR KADIN cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

55 parts Ongoing

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.