Kadın Karakterin İşe Yaramaz Kardeşi Oldum!

Tavuğu hiddetle ısırırken erkek başrole küfür ediyordum.

"Nasıl bu kadar takıntılı olabilir? O da bir insan. Ne kadar iğrenç"

Hikayenin son bölümüydü. Ama yazar boka batırmıştı. Erkek başrol takıntılı bir manyak. İkinci erkek karakter kötü adam ve trajedik geçmişli bir adam. Kadın ana karakter ise, masum ve kirletilmek için fazla temizdi. Ah tabii bir de onun işe yaramaz erkek kardeşi vardı.

"İşe yaramaz pislik. Ablanı zorla aldı. Ben olsaydım onların burnunu kırmıştım!"

Böyle dediğim için mi oldu? Böyle dediğim için mi ana kadın karakterin işe yaramaz kardeşi oldum?

🔖

"Kanatacaksın, yapma"

Sesindeki şefkatli tınıya tezat gözleri koyulaşmış ve dudaklarımı, gözleriyle esir almıştı. Yutkundum ama boğazımdaki yumru ile çok zor oldu. Ne demeliydim bu durumda? Kızmalı mıyım? Yoksa onu itmeli miyim? Hareket edecek enerjim yoktu ki. Konuşmak bile zordu bu durumda. Konuşmayacağımı anladığında devam etti.

"Zarar görmeni istemem."