Ceylan kurdun inine girmişse, boynunun kopmasını göze almış demekti. O kadın kendi yetiştiği topraktan kopup buraya gelmemeliydi. İzinsizce bahçesine girmişse Yonca, toprağa tutunamazdı. Toprağa tutunamayan çiçeği harap etti diye de kimse kasırgaya kızmazdı. Bu şehir ona göre değildi.
Adamın kalbi nefret ve öfkenin ağır yükü altında hırpalanmıştı. Ceylan inine girince kurt kalbine döndü.
Kurdun ini kalbiydi.
"Beni ateşle yakabilirsin, yanmam.Beni karanlıkta bırakabilirsin, ürkmem.Beni kırmak isteyebilirsin, incinmem bile. Ama seni mahvetmişim gibi bakarsan o gözlerle; yanarım, ürkerim, parçalanırım."