Ümitsizlik tüm benliğimi sarmışken bir de korkular eklenmişti üzerine. Titrerken parmak uçlarım ben sensizliğin kıyısında öldürüyordum ikimizi de. Ölümün kıyısında ne kadar tutunabilirdim sana ? Birbirini vuran dişlerim parçalıyor adını söylemek isteyen dudaklarımı. Duvarda görünenler benim çığlık seslerim mi yoksa? Bir boşluk nasıl bu kadar sen olabilir? Sende ölüyor musun şimdi.