2 yıl önce araştırma için gittiğim asırlık tapınağın hayatımı bu kadar etkileyeceğini bilemezdim. Ama bildiğim tek bir şey var: hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Kafamın içinde durmadan yankılanan o sesler, acılar, günahlar, hayatla ölüm, iyilikle kötülük ve en önemlisi geçmişle gelecek... Tüm bunlar oradan kurtulan tek kişi olmamın verdiği bir mucize mi ? Yoksa asla peşimi bırakmayacak olan laneti mi ? Sadece bilmek istiyorum. Hayatım bu kadar değişmişken zaman ve kader ikilisi önüme ne çıkartacak ? Yinede içimde korkuya yer yok. O kadar çok şey yaşadıktan sonra korku ile yaşamaya alıştım. Öte yandan duygular... Tüm bu olanlardan sonra onların bir önemi yok. Dipsiz bir kuyuya düşmeye devam etmek... Ve asla sonunu göremeyeceğini bilmek... Daha da dibe batacağını biliyor olmak... Beni bu kuyunun dibine atan kişiyi, katilimi çok yakından tanıyorum. O benden başkası değil. Eğer katilimi yenemezsem sürüklenmeye devam edeceğim. Ebediyen hemde...