What The Hell

Sa bawat sandaling pumipintig ang aking puso, hindi ko namalaman kung ako ba'y mamamatay na sa mga segundong lumilipas. Ang init at mahapding dumadaloy sa aking mukha ang siya namang naging kapalit ng mga luhang 'di ko na mailabas. Mamatay ba ako sa pagsakal ng tinig kong di ko maisigaw o nakadepende nalamang sa aking mga kamay ang buhay kong nakalambitin sa ugat ng kamatayan?

Hindi ko na alam kung ilang minuto na ang lumipas. Hindi ko na alam kung may tutulong pa sa akin hanggang sa ang mga negatibong ito ay nawala nang narinig ko ang dalawang pamilyar na boses.

Pumapatak kasabay ng dugo ang mga luhang kusang lumabas sa aking mga mata. Pinilit kong sumigaw ngunit dumulas ang pagkakahawak ko sa sanga na naging dahilan din para makuha ko ang atensyon nila. Ang mga yapak na mabibigat nalamang ang tanging narinig ko para isiping nagmamadali sila at sa pagtingla ko, ang mga bituin at ang imahe ng dalawang taong inaalay ang kamay ang tanging naaninagan ko ngayong mapanglaw ang gabi.