" Sana güvenmemeliydim!"
" Sana kalbimi açmamalıydım!" elindeki silahla bunları sayıklıyordu. O bana doğrulttuğu silahtan korkamazdım ki.
" Ayaz , evet herşey böyle başladı , tamam sana acı çektirmek istedim . Kendi kendine acı çekmeni görmeyi istedim." Bunu başarabilmiş olduğumu göstermek ister gibi bakıyordu .
" Ben dikkatliydim , oyun yaptığını anlardım ! Ama sana o kadar aşıktım ki ! Bunu aklımdan geçirmedim bile ! " bunları dememesi için ölmek bile isterdim .Sonra gözlerimi sıkıca kapattım ve bağırdım " Bu planın içinde birşeyi atlamışım , kendi oyunuma düştüm . Sana aşık oldum! " Ayaz bir an duraksadı , sonra bir silah sesi. Tek ateşlik. Ölüme son adım kalmıştı. Bir kurşun ve ikimizi öldürecek tek bir kurşun . "Hikayemizin sonu baştan belliydi."
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."