That thing called tadhana

Minsan na akong nagalit sa buong mundo--baka nga sa buong kalawakan pa-- kasi ang dami kong masasakit na pinagdaanan sa buhay. Mostly about sa Love.

I thought pinaglalaruan ako. Yung nandun na kami pareho. Yung konti na lang, andun ka na sa pinangarao mong buhay: ang makasama siya, ang maging pag-aari niya. Pero ika nga nila, almost is never enough. Totoo naman pala talaga.

Pero na gets ko na. natanggap ko na. At ngayon nagpapasalamat ako na nangyari yun sa akin.

Masaya na ako.
Sus ang TADHANA nga naman oh
ang galing makipaglaro!

Pero papaano kung pinaglalaruan na
naman pala ako ng tadhana?

Naku po! Wag naman sana!