NEFRET
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 1,388
  • Всего голосов 30
  • Части 50
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 1,388
  • Всего голосов 30
  • Части 50
Завершенная история, впервые опубликовано июл. 31, 2021
kızımız babasının tayiniden dolayısıyla istanbuldan muğlaya yerleşmek zorunda kalmıştır babası astsubay dır annesi de subay dır kendisi ise öğrencidir lise öğrencisi babası onu bir koleje yazdırır 9.sınıf öğrencisidir çizimi mükemmel ve sözeli mükemmeldir okulda bir çocuk görür ve ona aşık olur ona söyler ama o istemez tipini beğenmez ve onunla dalga geçer Azra  içindeki nefreti büyütür ve her onu gördüğünde yolunu değiştirir herkes dalga geçer umruna takmaz ve derslerine önem verir aradan tam 6
 yıl geçer ve deniz üniversiteyi bitirir ve arkadaşları tarafından  zorlanarak değişir güzelleşir şirket sahibi olmak istiyordur beğendiği şirket 1.000.000 TL ye sahiptir kendisi o kadar para vermek istemez ve kendine ortak arar bulamaz en sonunda birini bulurlar kendisinin haberi yoktur şirkette onu bekler ve o kişi nefret duyduğu insan lise aşkı dır tüm olaylar bu saatten sonra başlar
Все права защищены
Оглавление
Подпишись, чтобы добавить NEFRET в свою библиотеку и получать обновления
или
#843nefret
Руководство по содержанию публикаций
Вам также может понравиться
Nefti "Tamamlandı" от themirage
30 Части Завершенная история
Önümdeki sisin ardını görmeye çalışmaktan pes etmiş ardıma nereden geldiğime bakmıştım. Gördüğüm tek şey zifiri karanlıktı. Simsiyah bir boşluğun içindeydim şimdi. Korkuyordum nerede olduğumu, neden burada olduğumu, kime yetişmeye çalıştığımı bilmeden siyahın içerisinde kaybolmuştum. Ellerim ellerim çok acıyordu neden acıdığını bulmaya çalışırken durumumun ayrımına vardım. Ellerim bağlıydı, ayaklarımda keza öyle. Çünkü onları da oynatamıyordum ve çabaladığım her vakit canım yanıyordu. Ancak görünürde birşey yoktu neden canım yanıyordu? Yeniden hem ayaklarımı hem ellerimi oynatmaya çalıştım başarısız olacağımı bile bile. Ama pes etmek istemedim. Karanlığa teslim olmak istemedim. Olmadım da o kadar çok tekrarladım ki ellerimle ayaklarımı oynatmayı sonunda başardım. Evet başardım ama yine de ters giden bir şeyler vardı. Ayakta değil yatıyordum; ellerimde ayaklarımda sıkı sıkı bağlıydı ve karanlıktaydım. Önce bulunduğum yerin karanlık olduğunu düşündüm ancak kafamdan ter damlacıkları boşanıyordu. Yanıyordum. Başıma bir bez parçası geçirmişlerdi bu yüzden her yer karanlıktı bir şey göremiyordum. İçimi büyük bir panik dalgası kapladı. Şu anda rüyada değildim gerçekliğime dönmüştüm. En acı şekilde... Birileri beni kaçırmıştı. Ben kaçırılmıştım... Ama neden?
Bozkurdun Asenası от Amina_13a
1 Часть Текущие
"Bana 'bu yaşına kadar yaşayamadığın ne varsa hepsi yaşatıcam sana' demiştin hatırladın mı?" Başını evet anlamında salladı üzgün bakan gözlerine baktım ikimizin gözlerinden o kadar kelime firar etti ki ama dilimize gelince lal kesildi. "Sözünü tuttun yüzbaşı" dedim gözleri yapma der gibi bakıyordu hayır anlamında salladı başını gözlerinin bulutlandığını görebiliyordum , ama durmadım. Canımı ne kadar yaktığını bilecekti. "Beni gökyüzünün tarif edilemeyecek kadar üstüne çıkardın. Fakat hiç düşünmeden beni o yükseklikten aşağı attın. Beni bu hayatta senin kadar mutlu eden biri olmamıştı, senin kadar da canımı yakan olmamıştı." Dedim. "Rüya" dedi lafını tamamlamasına izin vermeden elimle susturdum onu. "Daha fazla konuşmak istemiyorum Affan git lütfen " dedim gitmedi. Tekrar konuştu "Gitmiycem beni dinle ne olur yalvarırım dinle beni" dedi dinlemek istiyordum ama canımın daha fazla yanmasından korkuyordum. "Rüya çok özür dilerim " dedi dolu dolu olan gözlerine baktığımda ise büyük bir pişmanlık görmüştün , acı çekiyor gibiydi kıvranıyordu acıdan. Tıpkı 3 ay önce benim bir hastane odasında elimde ondan kalan bir mektupla kıvrandığım gibi. "Yaptıkların affedilir gibi değil Affan ne kuru bir özürle geçer acısı ne de bir başka şeyle. Sen beni bir mektupla terk ettin üstelik sana en çok ihtiyacım olduğu anda bir hastane köşesinde sensiz bıraktın beni"dedim. Göz yaşları firar etmişti gözlerinden. "Biliyorum özür dileyince yüreğinin acısı dinmez ama belki bişeyleri düzelte biliriz olmadı yeniden kurarız. Ne olur gitme benden" dedi gözyaşı yanağını ıslatırken. O kadar işkenceye gıkı çıkmayan adamın benim karşımda ağladığına mı yanayım yoksa saçının teline kıyamadığım adamın göz yaşlarına mı. "Benim yeniden başlamaya gücüm yok Affan" dedim bu sefer benim göz yaşım yanağımı ıs
Вам также может понравиться
Slide 1 of 10
ÇARESİZ cover
Takıntı cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
Nefti "Tamamlandı" cover
Böyle Olsun İstemedim (iddia) Tamamlandı cover
ABRAKADABRA cover
Çocukluk Aşkı | Hasal cover
Lafügüzaf  cover
Bozkurdun Asenası cover
DOKTOR ✔ cover

ÇARESİZ

57 Части Текущие

"Öp beni" "Ne! " Başını bana çevirdi. "Duydun, öp beni. " Dediklerini yapıyordum evet ama bu fazlaydı. Ben bunu yapamazdım. Başıma karşıya çevirdiğimde ne yapmaya çalıştığını anlamıştım. Tam karşıda Arel oturuyordu. Öfkeli gözlerini üzerimize dikmişti. Ben bunu Arel'e yapamazdım. "Asla! " Karan kaşlarını çatıp konuştu. "Bir daha düşün istersen. " İşte yine beni tehdit ediyordu, mecbur bırakıyordu. "Lütfen bana bunu yapma, lütfen. " "Dediklerimi yapmak zorundasın yoksa anlaşmamızı unuttun mu? " Bu yaptığım için kendimden nefret edecektim. Ama Arel için mecburdum. Dudaklarımı Karan'ın dudaklarına bastırmadan önce son sözlerimi söyledim. "Senden nefret ediyorum. " Dudaklarım onun dudaklarındayken gözyaşımın tuzlu tadını hissetmiştim.