GÜN DOĞUMU

"Etrafı incelemen bittiyse içeri geç patron bekliyor."
Görkemli kapıdan içeri girer girmez görmek istemediğim en son şey bile olamayacak bir şey görmüştüm. Ahmet Karaçınar ve önünde diz çökmüş olan kardeşim Selim ve kafasına dayalı olan silah.
"Selim..."
"Abla nolur evlenme bu adamla. Bırak öldürsün beni hayatını mahvetme. Evlenme!"

"Selim bunu yapamam göz göre göre seni öldürmesine izin veremem. Evlenmek zorundayım. Ayrıca sen yokken nasıl hayatıma devam etmemi istersin. Bir tek sen kaldın Selim seni de kaybedemem..."
"Abla yapma bu adam sana hayatı zehir eder. Yapma..."
"Korkma ablacığım bana hiç kimse hiç bir şey yapamaz!" Doğru söylüyordum yapamazdı. "Lanet olsun dur tamam evleneceğim nolur ona zarar verme." Dedikten sonra tek duyduğum şey tek el silah sesi ve yere yığılan Selim.
"SELİM!!"