Ben Deniz Denizoğlu.Boktan psikolojiyle yaşamaya devam ediyorum.Tüm sevdiklerimin gitmesine rağmen yaşamaya devam ediyorum.Abimle yengemin arabayla yuvarlandığı uçurumun yanına geldim. "Neden?" dedim acı içinde.Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım. "Herkesi yanına aldın.Tüm sevdiklerimi yanına aldın.Neden beni de almıyorsun?" Bu bir isyan mıydı bilmiyorum.Ama artık kimsem yoktu bu hayatta.Telefonumun çalmasıyla kendime gelmeye çalıştım.Ben zayıf birisi değildim.Madem hayatta kalmam gerekiyordu,kalacaktım.