Damlalar yere dokunduğu vakit , Hilesiz, saf ve bereket dolu , Toprakların kavuşma günü, Kalplerinse ayrılık… Yağmurlar yazar hep ayrılık mısralarını nedense, Yağmurlara denk gelir,ilk buluşma ve elvedalar, Yağmurların suçu ne kimbilir… Oysa ki tabiatın en saf halidir, Göz yaşı gibi Belki de kendini tutamadığı andır , kimbilir Koyverir kendini,birikir birikir koyverir İçine atıp şimşekler çakmaktansa günün birinde Ve sinsice gülümsemektense Yalansızca içindekini bırakıvermektir yağmur..
3 parts