Story cover for Belki Bir Gün || Berna Aslıhan by bernaaslihan
Belki Bir Gün || Berna Aslıhan
  • Reads 70,154
  • Votes 6,042
  • Parts 28
  • Reads 70,154
  • Votes 6,042
  • Parts 28
Complete, First published Aug 06, 2021
Mature
Leyla ve Oğuz, henüz iki küçük çocukken sevmişlerdi birbirlerini. Kader onları bir araya getirdiği gibi her defasında hayatın başka bir köşesine savurmayı da ihmal etmemişti. Leyla, polis çocuğuydu ve yine babasının tayini çıkınca oradaki hayatı ardında bırakıp yeni hayata adım atmak zorunda kalmıştı. On bir yaşında Oğuz'dan ilk kez ayrı düştüğünde o küçücük kalbinin acıdan parçalanacağını düşünmüştü.
Çocuk akıllarıyla birbirlerine bir söz vermişlerdi: Şimdi olmasa da belki bir gün...
Bir gün Oğuz'u tekrar bulacak ve sözünü tutacaktı. Tuttu da... Ancak hayatın onlar için farklı planları vardı. Sanki herkes bir olmuş onlar mutlu olamasın diye uğraşıyordu. Her defasındaysa son sözleri belki bir gün oluyordu. 
"Belki bir gün kader bizden yana olur."
Dört yıl süren rüya gibi bir ilişki yaşadılar. Uzaktan da olsa yan yanaymış gibi sevdiler birbirlerini. Ta ki o güne kadar...
Yıllar sonra tekrar karşılaştıklarında bu defa işler öyle kolay olmayacaktı. Hayatın onlar için hazırladığı son bir oyunu kalmıştı. Aynı şirketin içinde beraber çalışmak zorunda kaldılar. Leyla elbette arkasını dönüp gitmeyi istedi. Ancak Oğuz bu defa öyle kolay pes etmeyecekti.
Peki, kazanan taraf kim olacaktı? Aşk ve intikam dolu bir hikâyeye hazırsanız başlayalım.

İlk yayınlanma tarihi - 20/08/2021 -
All Rights Reserved
Sign up to add Belki Bir Gün || Berna Aslıhan to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Sen Benim Nefesimsin #Raflarda cover
Songül (Kitap Oldu) cover
LEYLA İLE MECNUN cover
Emma cover
BAŞIMIN TACI (Tamamlandı) cover
Aşk Mı Lazım| Texting  cover
KALBİMDE SAKLI (DÜŞ SERİSİ 2) cover
BİR AVUÇ YALAN 🌌 cover
KALBİMDEKİ İZİN +18 Yarı Texting cover
Karanlığın İçimde cover

Sen Benim Nefesimsin #Raflarda

66 parts Complete

Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan kalıntı. Siyahın mavi tonuydu. Belkide en mavi tonu. Burak'ın gözlerinin rengiydi hızla bana doğru gelen renk. Dosdoğru kalbime çarptı. O an tamamen kanaat getirdim. Ölüm, bizim ulaşabileceğimiz tek zaferdi. Onun karanlığında yaşayamayacak kadar umut doluydum ben. Hayattım. Doğa'ydım. Maviydim. Yeniden doğmak için önce ölmeliydim. Bedenimi vahşice saran suyun o hoş tınısı ve ölen umutlarımın acı haykırışları kaybolurken can yakan bir sessizlik kapladı benliğimi. Gözlerim kapandı. Nefesim kesildi. Sustum... ***** ♡Başlangıç: 20.06. 2015 ♡