HEMDEM (Tamamlandı)

'' Evlenirim. '' dedim fısıltıyla.
Başta anlamadığından kaşlarını çatarak biraz bekledi. Sonra yüzü aydınlandı. Başımı tamamen omzuna yatırarak tepkisine gülümserken, içimden çıktı usulca ve bacaklarımın arasından süzülen sıvıyla yüzüm buruştu. Kasıklarımda hafif bir ağrı ve sızı vardı. Bu sertliğine alışana kadar bu sızı geçmeyecekti sanırım.
Beni kendine çevirirken yavaşça, ışıldayan gözlerle ve tebessümle baktı bana. '' Anlamadım, bir daha söyle. '' demesiyle güldüm, anlamıştı ama bilerek yapıyordu.
Elim suya uzanarak açmış, imayla yüzüne bakarken akan soğuk suyun altına ittirmiştim hızla bedenini. Fakat o kendiyle beraber beni de çekerken, ben de nasibimi almıştım soğuk sudan. Bir süre sonra sıcağa dönen suyla, ellerimi boynuna doladım ve parmak uçlarımda yükselerek boynuna minik bir öpücük kondurdum. Gülerken, nazlı bir ses tonuyla istediğini verdim yeniden.
''Seninle yeniden evlenirim sevgilim. Bu soruna cevabım hep evet olacak sanırım. Seni seviyorum. '' dedim sakallarını okşarken.
Hiçbir şeyimizin normal olmadığı gibi ne evlilik teklifimiz ne de sonrası normal ilerlemişti tabi ki ve biz yine tarihi tekerrür ettirmiş birbirimize deli gibi karışıp soluk soluğayken vermiştik yeniden evlilik kararımızı ama bizi de biz yapan bu değil miydi? Asla normal olmayışımız.