MAVİNİN ÖTESİ

Kimsenin anlamadığı veya bilmek istemediği bir bağdı bizimkisi.

Aslında birbirimizin hayatını alt üst ediyorduk ama diğer yandanda bizi sadece biz tamamlıyorduk.

Zor bi ilişkiydi emek gerektiren türdendi.
Zaman lazımdı birbirimizi anlamamız için.

Uzun bi sessizlik lazımdı. Çünkü konuştukça bağırıyor, bağırdıkça yankı olarak geri dönüyordu.

Bencildik, çünkü bunca zaman kendi çıkarlarımızı düşünmekten birbirimize vakit bulamamıştik.

Yorgundu ruhlarımız, sırtlarımızı yaslıyacak bi dağ arıyorduk.

Hiç bir zaman geçmişimiz peşimizi bırakmamiști, hep bi fedakarlık yapmak zorunda bırakılmıstık.

Aşktı; ama ne iyi geliyordu nede kötü.
Bizim için bu sadece koca bi araf' tı. Gerçi hiçbir şey hiç bir zaman net olmamıştı ki.