İHTİRASIN YANIK TENİ (Tamamlandı) - saye. - Wattpad

İHTİRASIN YANIK TENİ (Tamamlandı)

Reads 372,294
Votes 20,297
Parts 30

Reads 372,294
Votes 20,297
Parts 30

aile asker aşk bebek doktor evlilik genelkurgu ihtiras islam mühendis romantizm sevgi uçak öğretmen

"Bir ihtirasın ateşiyle yanıyordum, kocaman bir dalga olup beni söndüren Haris'e dek."

İçime sağanak gibi yağmıştı aşkı. Hiç istememiştim onu da kendimle yakmayı ancak bakışları niyetimi tartarcasına ele geçirmişti beni. Engelleyememiştim gönül kuşumun dağınık saçlarına konmasını.

Ben bir adamı çok sevdim. Bir taşı bulanık sularıma atarcasına zihnimde dalgalandı adı.

O ise bende sönemeye göze alandı.

Haris&Ecmel

"Bir şey nasip değilse daha güzeli onun sebebi olur."

🌊🔥

Bu isimle yayınlanan ilk ve tek kitaptır.
Tüm haklar şahsıma aittir.
Her hafta bölüm gelir.All Rights Reserved

aile asker aşk bebek doktor evlilik genelkurgu ihtiras islam mühendis romantizm sevgi uçak öğretmen

30 parts

Sign up to add İHTİRASIN YANIK TENİ (Tamamlandı) to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

EMANET by aysegulkalayzengin

Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi

KALENDER by sayesu

Masum olmak için çok geç , gerçekler için çok erken. Baş parmağını alt dudağımda sürüyerek çeneme kadar indirdiğinde sadece yutkunabilmiştim. Bu adam benim sonum olacaktı... Parmakları az önceki narin dokunuşlarının aksine çenemde sertleştiğinde ani bir hareketle çenemden sıkıp başımı dikleştirdi. ''Eğer almaya değer bir şey varsa o benim olmalı. Başkasının hayal bile edemeyeceği şekilde.''

Güneş Tutulması | Yarı texting by meriibayb

Siz: hocam ben yapamıyorum Siz: valla olmuyor Siz: azcık yiyeyim ya nolur Siz: vallahi bakın söz yemicem bi daha Siz: tatlıyı yasakladınız anladım Siz: ama bari azcık baklava yiyeyim Diyetisyenim: olmaz bence. Diyetisyenim: baklavada kalorili Siz: öldürmek istiyorsun beni hocam

Naz'lı Sevgilim (Tamamlandı) by AslimAk

Herkesin şaşkın bakışlarının eşliğinde piste doğru el ele ilerledik. Sezer elimi bırakıp yüzünü bana doğru döndüğünde ilk başta ne yapacağımı bilememiştim. Ama o biliyordu. Elinin birini belime sarıp beni kendisine doğru çekti. Diğer elim de elini bulmuştu. Birbirimize çok yakındık. Akıl sağlımı korumak adına kendimi biraz geri çekmeye çalışsam da buna izin vermedi. Tam tersi beni iyice bedenine yapıştırmıştı. Kulağımda nefesini hissettiğimde gözlerim kendiliğinden kapanıverdi. Solist yerine ben bir tek Sezer'in söylediklerini duyuyordum o anda. Şarkıyı kendi sesiyle benim için okuyordu. "Ben bal arısı gibiydim senden önce Bak pervanelere döndum seni görünce" Sesi güzeldi Sezer'in. Eskiden okulun müzik grubunda yer alıp, okul programlarında şarkı bile söylerdi. Ama burada, bunu yapmasını hiç beklememiştim. Peki ya bana ne demeliydi? Resmen adamın büyüsüne kapılmış gidiyordum. "Yana yana kül olsam her an Yine de senden ayrılamam Yoluna adadım ömrümü ben Sensiz olamam Yana yana kül olsam her an Yine de senden ayrılamam Bin yıl yaşasam yine sana doyamam" Yutkundum. Gözlerimi bile açamayacak kadar aciz bir durumdaydım. Yanağımı Sezer'in yanağına yaslamış bir hâlde, onun kulağıma değen sesini duyuyordum sadece. 'Bana ellerini ver', dediğinde elimi daha sıkı kavramıştı. "Hayat seni sevince güzel Sana gönlümü verdim nazlı güzel..." Müziğin sona ermesiyle bir rüyadan uyanırmışçasına göz kapaklarımı yavaşça araladım. Sezer de başını geri çekerek gözlerimin içine baktı. "Seni seviyorum Naz'lı sevgilim," diye fısıldadığında bir an için kalbim durdu sanki.

BANA ELLERİNİ VER (KİTAP OLDU!) YENİDEN YAYINDA! by Cigdem_Oz

Çiçeğin kar altından güneşe giden masalı... Bu masal Derin'in masalı... Nam-ı değer Kardelen'in ve tabii bu kurumuş çiçeğe tekrar can veren Gurur'un masalı... Geçmişini derine gömmek isteyen ve bunu başardığını sanan Derin; yıllardır etrafına ördüğü duvarların, yakışıklı ve gizemli Gurur tarafından tek tek yıkılmaya başladığını hissedecekti... Derin geçmişin izlerini hem bedeninde, hem de ruhunda taşırken, en büyük ilacının Gurur olacağını bilmeden kendisini aşk ve tutkunun fırtınalı kollarına bırakacaktı... Gurur ise Derin'in kendisi için mucize ve bir bütün olacağını bilmeden kucaklayacaktı onu... Birlikte geçmişin tozlu kapılarını aralamaya başladıklarında ikisi de yaralıydı, ikisi de yalnızdı ve sonunda ikisi de âşık olmuştu... Sürekli önlerine engel çıkaran kadere rağmen aşklarını ayakta tutabilecekler miydi? Tüm sorunlarına rağmen sahip çıkabilecekler miydi aşklarına? Kar altından büyük mücadelelerle çıkan Kardelen, güneşine kavuşmayı başarabilecek miydi? Not: Hikaye kitap olacağı için son bölümler yayından kaldırılmıştır. İlk 6 Bölüm hala yayındadır. Bu bölümleri hala buradan okuyabilirsiniz. Geriye kalan bölümler yayında olan bölümlerle birlikte düzenlenmiş halde kitabımızda yer alacak. Dileyenler kitaptan okuyabilecekler... Sevgilerim sizlerle...

YOLCULUK İSTANBUL by milenaromis

"Sen..." dedi. Sesi tonlarca acının kefareti gibi omuzlarıma düştü. "Sen bu şehre hiç gelmemeliydin! " - Wattpad'da 'Yolculuk İstanbul' adlı ilk ve tek kitaptır!

YURTSUZ (sancaktar çocukları-1) by mujdeaklanoglu

Müjde Aklanoğlu'nun Kaleminden Kitap olarak en çok okunan Rüzgar ve Esme'nin oğlullarının hikayesi.... Kardeşinle her şeyini paylaşabilirsin, peki ya sevdiğini... Ardından ağıt yaktığım aşk; şimdi başka dudaklara göçebe... Köklerinden koparılıp lisanını bilmediği bir ülkeye, kor bir acı şeklinde düşürüldü cEmre... Zalimliğe, kalleşliğe, kötülüğe ve cehalete en yaralı haliyle bile yumruk vurdu, suskunluğu sabrıyla savaş halindeyken inatla ölüme kafa tuttu. Kimine göre gül, kimine göre diken olup kök salarken Türkiye'ye, hiç ummadığı anda masumiyeti aşka, geleceği acıya sürgün oldu. İhanetin en kor haliyle tanıştı, geceleri ateş misali hüznün eteğinden geçip, gündüzleri neşenin ellerinden tutundu. Yaşamak için bir nedene ihtiyaç yoktu, içine çektiği hava, yüzüne vuran güneş, kirpiklerini kurulayan rüzgar ona ölmediğini hissettiriyordu. Yana yana küle dönmüş Anka Kuşu, her gece acılarından yeniden doğdu.

Kardelenler Üşümez mi? by birharfbekcisi

Ben, o adama baktım; herhangi bir adama bakar gibi değil. O ve benden başka kimsenin olmadığı bir zaman diliminde; tüm sınırlarını çiğneyerek ve uyansa asla razı olmayacağı bir yakınlıkta baktım. Parmaklarım, bastıramadığım duyguların coşkunluğuyla onun yüzüne doğru yol alırken göz kapakları titredi. Bir ateş avcumu yakmış gibi hızlıca çektim elimi. Zorlukla yutkundum ve birkaç adım geriye gittim. Göz kapakları aralanınca beni gördü. Uyku mahmuru olduğundan olsa gerek o iri gözleri ilk defa bu kadar uzun bir şekilde benim gözlerimde gezindi. Sonra şuuru ancak yerine geliyor gibi yüzünü buruşturdu. Yatağından zorlukla ve inleyerek doğrulduğunda ayaklarım gayriihtiyari bir şekilde birkaç adım yanaştı yatağa. Ne yapabilecektim ki? Yanına gidip yastığını mı düzeltecektim? Yahut ellerini tutup: 'İyi misin?' diye mi soracaktım? En fazla ne yapabilecektim? (Kurgudur) 21 Safer 1442 8 Ekim 2020

DİLRUBA by ayca_k__

İlk karşılaşmamız mı? O günü sonsuza dek hatırlayacağım. Bana bakan o öfkeli gözlerini, sert yüz hatlarını ve arsızca burun deliklerimden içeriye sızan ter ve barut kokusu... Suriyenin bilmem hangi köyünde, güneş altında alev alev parlayan o mavi harelerini ve ciğerlerime tek bir boş yer kalmayana kadar arsızca dolan kokusunu o andan sonra hep aradım. Aramaya da devam ediyorum. Bu benim hayatımın başladığı günün ve devamının hikayesi. Bu aslında benim, Dilruba'nın değil, hayatımın başlangıcı olan o adamın hikayesi, Selçuk'un hikayesi. Çünkü ben, hiçbir zaman hayatımın başrol oyuncusu olmayı başaramadım ama o adamı, hayatımın başrolü yapmayı başardım.

PAMUK ŞEKER (FİNAL) by 1scintilla

Bu kitap 1985 yılında geçen naif bir aşkı anlatıyor.🍀 Bir heves uğruna ailemi kaybettiğimde kendi evimde kül kedisine dönüşeceğimi bilmiyordum. Dahası yengelerimin baskılarına, kendimi hapse attırmak isteyecek kadar tahammül edememiştim. Her şey ben parmaklıklar ardındayken değişti. Kader çarkımın yeniden döndüğü yer, kara kaşlı, kara gözlü ve bıyıklı bir memurdan sonrası oldu.

You may also like

Slide 1 of 10

Güneş Tutulması | Yarı texting cover

Naz'lı Sevgilim (Tamamlandı) cover

BANA ELLERİNİ VER (KİTAP OLDU!) YENİDEN YAYINDA! cover

YOLCULUK İSTANBUL cover

YURTSUZ (sancaktar çocukları-1) cover

Kardelenler Üşümez mi? cover

PAMUK ŞEKER (FİNAL) cover

EMANET

Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi