her gece yatarken tek istediğim anneme iyi geceler diyebilmekti, eğer beni hissediyorsa diye bir yerden. bir yıl olmuştu. annemin yavaş yavaş gidişinin üzerinden bir yıl geçmişti. 'anne,' demiştim bir kez, 'herkes gitse, bir tek sen kalsan ben hiç yalnız hissetmem biliyor musun?' devamı da vardı o cümlenin ama o duyamamıştı. sen gittin, herkes kaldı anne. ben şimdi çok yalnız hissediyorum. onsuz bir yıl yaşamıştım ama onsuz nasıl yaşanır hâlâ anlamamıştım
alışamamıştım.
alışamadım. o yüzden gecemi gündümüzümü sana yazdım. kimse görmeyecek bilmeyecek diye düşündüm. o gece de öyle düşündüm. rüyayla gerçeğin karıştığı bir sanı anında, öylece ekranda yazanın sen olduğunu sandım.
sen değilmişsin anne.
o zaman kimdi bu acı meyveyi bana veren?
•
on yedinci yaşıma ithaf edilmiştir.
başlangıç tarihi: 15.08.2021
azha ✨
"Sevilmek isterken iliklerine kadar sevgisizliği hisseden herkese..."
(...)
"Senin şımarıklıklarını çekecek bir adam değilim."
Sözleri üzerine gözlerim gözlerinde asılı kaldı. Kelimeler zihnimde bir oraya bir buraya kaçışırken hepsini bir araya toplamak oldukça zor olmuştu. Sakin ol Efsan... Kalbimdeki anlamsız ağrıyı görmezlikten geldim. Çenemi havaya dikip ters ters ona baktım. Giydiğim siyah topuklular sayesinde aramızdaki boy farkı bir kafa mesafesi kadarken gerginlikten kuruyan dudaklarımı ıslatıp onunkiler kadar acımasız olan sözlerimi sarf ettim.
"Bende sana şımarıklık yapacak bir kadın değilim."
Yayın tarihi: 12.05.2024