her gece yatarken tek istediğim anneme iyi geceler diyebilmekti, eğer beni hissediyorsa diye bir yerden. bir yıl olmuştu. annemin yavaş yavaş gidişinin üzerinden bir yıl geçmişti. 'anne,' demiştim bir kez, 'herkes gitse, bir tek sen kalsan ben hiç yalnız hissetmem biliyor musun?' devamı da vardı o cümlenin ama o duyamamıştı. sen gittin, herkes kaldı anne. ben şimdi çok yalnız hissediyorum. onsuz bir yıl yaşamıştım ama onsuz nasıl yaşanır hâlâ anlamamıştım alışamamıştım. alışamadım. o yüzden gecemi gündümüzümü sana yazdım. kimse görmeyecek bilmeyecek diye düşündüm. o gece de öyle düşündüm. rüyayla gerçeğin karıştığı bir sanı anında, öylece ekranda yazanın sen olduğunu sandım. sen değilmişsin anne. o zaman kimdi bu acı meyveyi bana veren? • on yedinci yaşıma ithaf edilmiştir. başlangıç tarihi: 15.08.2021 azha ✨
8 parts