Kırmızı Bandanam

Sıcak bir yaz günüydü. Üzerimde gri bir jean ve mavi salaş bir bluzum vardı. Tek başıma dolaşıyordum. İşimden atılmıştım onun verdiği üzüntüye dalarken; bir cocuk koşarak üstüme geldi. Ne oluyor demeye kalmadan kendimi buz gibi bir sahil kıyısında bogulurken buldum
+ Sen kendini ne sanıyorsun? Bu halde nasıl gidicem ben eve?
- Özür dilerim seslendim duymadın iyi misin?
+ Iyi mi? Bir de soruyor musun?
- Konuşmada hadi tut elimi sırılsıklamsın.
+ Eyvah babam merak eder beni hemen aramalıyım. Ne olamaz? Telefonum su cekmiş!
- O suda daha duracaksan ben gideyim.
+ Hey bekle! Nereye gidiyorsun, bu halde tek basıma ne yaparım?
++++
Büyük bir hızla sudan cıktım. Nereye? Diye soracaktım ki karşımda duran masmavi gözlü sapsarı saclı bi cocuk ayağında patenler, üzerinde mavi sweet sort vardı, ve cok tatlıydı. Biraz da ukala tavrı vardı. Kocaman gözleriyle bana bakarak ;
- Ben joe. Joe Martines.