serseriler

daha fazla dayanamayarak opüşüne karşılık verdiğimde boynumda ki elini sertleştirdi ve ağzımın içine inledi, pişman olacağıma adım kadar emindim fakat şuan anı yaşamak istiyordum, alt dudağımı ısırdığında ağzının içine inledim çok ama çok kısa bir saniye dudaklarını ayırıp "siktir" dedi ve tekrar yapıştı dudaklarıma fakat bu sefer öpüşü daha sertti ve biraz canımı yakıyordu, belimdeki eli kalçama doğru kaymaya başladığında durmamız gerektiğini anlamıştım, durması için kafamı geriye çektim fakat o durmamızı istemediğini belli edercesine daha da çekti, hem nefessiz kalmıştım hem de durmamız gerekiyordu dudaklarından ayrılabildiğimde nefes nefeseyken konuştum "durmamiz, durmamız gerek" boynumdaki eli gevşediğinde gözlerine baktım, siyah irislerinde bu sefer sinir yoktu, şehvet ve mutlulukla kaplanmıştı alelade