Īnsanlar doğar ve ölür. Birçoğu Yaşamın güzel olduğunu savunur acı çekmelerine rağmen, umutlarını hiç kaybetmeden ölüme biraz daha yaklaşarak yaşarlar. Ve geri kalan iki kesim vardır, biri çoktan vazgeçmiş ve intiharla savaş içinde olanlar diğeri de yaşama dair hiçbir umut beslemeyip gelişi güzel yaşayan insanlardır. Geriye kalan bu iki kesim de kendine uzanmasını istedikleri bi yardım elini içten içe beklerler ama o yardım eli hiç gelmez. Ikinci kesimde ki insanları yaşama bağlayan bi nedenleri de yoktur ve gelişi güzel yaşamaların asıl nedeni de budur. Ve ben Rozelin, ikinci kesimdenim. Ya sen ? Hangisi sensin ? Yada şunu mu demeliyim, maskenin altında ki yüz ne acılar çekti. SENI BENIMLE BIRLIKTE BATTIĞIMIZ YERDEN DOĞMAYA ÇAĞIRIYORUM! KABUL EDIYOR MUSUN?