wilhelmina;
sana aldığım ayakkabıları giymiyorsun artık, binlerce kez gördüğüm yüzünün ifadesi hiçsizliğe bürünmüş, zihnimde bile silikleşmişsin, eskisi gibi uykuya bağımlı değil gibisin, içki bağımlılığından da kurtulmuşsun galiba, eskisi gibi konuşkan değilsin, başın eğik yere bakarken geçiyorsun yollardan, insanların gözlerini seven sen, gidiyorsun, insanlıktan azat ediyorsun kendini, benimle kestiğin iletişimin başka kimseyle devam etmiyor, tek beni değil, herkesi terk etmişsin.
görüldü
wilhelmina;
keşke kendine bunları yapmasaydın ama keşkelerle nefes bile alınmaz, eh, sen de pek alıyor gibi değilsin
**